De luchtvaartsector heeft zwaar geleden onder de COVID-crisis, heel zwaar. Als vakorganisaties hebben wij onmiddellijk onze verantwoordelijkheden opgenomen en beginnen onderhandelen met de directie om te zien hoe onze onderneming de crisis kon overleven.
Wij hebben het ontslag van dierbare collega’s, zware loonverlagingen en veel hogere productiedoelstellingen moeten verdragen.
Een jaar later moeten we vaststellen dat deze afspraken niet worden nageleefd, anders worden geïnterpreteerd, enz. Vluchten moeten afgelast worden door personeelsgebrek, mensen krijgen onvoldoende wekelijkse rusttijd en collega’s worden in de armoede geduwd omwille van het uitbundig gebruik van tijdelijke werkloosheid. De lat ligt heel hoog voor frontliners, maar de directie kan haar eigen operationele verwachtingen niet naleven.
Maandenlang hebben wij onze boodschap naar de directie proberen brengen. Wij escaleerden het tijdens verschillende verzoeningsbureaus op de FOD Werk, maar de directie van Brussels Airlines blijft zich doof houden. In plaats van de overduidelijke problemen aan te pakken, blijven ze liever gebruik maken van tijdelijke werkloosheid en goedkope tijdelijke arbeidskrachten.
We hebben de limieten bereikt van zachte communicatie: wij zien geen andere oplossing dan het overgaan tot sociale acties. Wij betreuren deze stap te moeten ondernemen om ons bericht over te brengen, maar wij zijn aan het einde van de rit.
Wij riepen op tot een 24-uren staking op 20 december 2021. Hier zijn wat foto's.
